پدر که باشی ....

پدر که باشی!!!

با تمام سختی ها و مشقت های روزگار،

              با دیدن غم فرزندت میگویی:"نگران نباش،درست میشود،  

                                                       خیالت تخت ، من پشتت هستم". 



پدر که باشی ؛

              سردت میشود و کت بر شانه ی فرزندت می اندازی.

چهره ات خشن میشود و دلت دریایی ....... آرام نمیگیری تا تکه نانی نیاوری.





پدر که باشی ؛

             عصا میخواهی ولی نمیگویی.

هرروز،خم تر از دیروز،جلوی آینه تمرین محکم ایستادن میکنی....



پدر که باشی ؛

         در کتابی جایی نداری و هیچ چیز زیر پایت نیست...

بی منت از این غریبگی هایت می گذری تا پدر باشی



                                           پشت خنده هایت فقط سکوت میکنی



پدر که باشی ؛

          به جرم پدر بودنت،حکم همیشه دویدن برایت میبرند.

بی اعتراض به حکم فقط میدوی.

بی رسیدن ها می دوی و در تنهایی ات نفسی تازه میکنی.....



پدر که باشی ؛

         در بهشتی که زیر پای تو نیست باز هم دلهره هایت را مرور میکنی



پدر که باشی ؛

         پیر نمیشوی ولی یک روز بی خبر تمام میشوی



پدر که باشی ؛

         فقط پدری،هـــــمـــــیـــــن و تــــــمــــــام.......