آدمهای ساده رو دوست دارم

آدم های ساده را دوست دارم، همان ها که بدی هیچکس را باور ندارند…
همان ها که برای همه لبخند دارند.
همان ها که همیشه هستند،برای همه هستند،
آدم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعت ها تماشا کرد،عمرشان کوتاه است!
بس که هرکسی از راه میرسد یا ازشان سوءاستفاده میکند یا زمینشان میزند.
یا درس ساده نبودن بهشان میدهند.
آدم های ساده را دوست دارم،
آنان که بوی ناب "آدمی" میدهند!…

ای رفیق روزهای گرم و سرد
سادگی هایم به سویم بازگرد!